First day

Shit is getting real

Ja. Nee. Ja toch echt wel. Dit is echt. Na maanden roepen: “Ik ga alleen op reis naar Zuid-Oost-Azië!”, is het dan zo ver. Samen met mama en Yoni in de trein richting Schiphol. Mijn backpack naast me en mijn daypack op mijn schoot. Na een zenuwachtig ritje gaan we eerst gezellig lunchen. Dan is het grote moment. Afscheid nemen. Ik denk nog; “niet huilen, niet huilen.” Maar dan geef ik mama een knuffel en dan barst zij los. Ha. Mislukt. Met naast ons Yoni: “ huil toch gewoon dan is het er uit!”.

Na vele knuffels, kusjes en traantjes ga ik mijn tas inchecken. Mams en Yoni wachten braaf tot het is gelukt en mama maakt intussen nog twintig foto’s als ik daar sta. Nog een laatste zwaai en ik ga de roltrap op, klaar om door de douane te gaan. Na het boarden, ga ik een vliegreis tegemoet van 10,5 uur. Spannend! 

Ik kom om 10:05u, lokale tijd, in Bangkok aan. Met een bonkend hart stap ik uit het vliegtuig en bedenk me wat ik eerst moet doen. Oké, eerst visum on arrival fixen. Ik loop een heel stuk door en ik zie mensen een formulier invullen voor een ingang waarboven staat: Visum on Arrival. Ja, dit moet het zijn. Ik vul het formulier in, laat het checken door zo’n poppetje, laat mijn paspoort zien, maar dan… Ik zit verkeerd! Ik moet verder doorlopen. Oepsie. Dan zie ik opeens heel veel controlehokjes met lange rijen. Ik ga in een rij staan, maar wordt al snel in een andere rij gezet. Oké gewoon diep inademen, it will be okay! Na een tijdje wachten laat ik mijn paspoort zien, wordt er een foto gemaakt en heb ik mijn visum binnen! Check! 
Mijn bagage vinden is gelukkig een makkie en ik ga op zoek naar een geldwisselkantoor in de kelder van het vliegveld. Hier blijken namelijk de beste koersen te zitten. Na het wisselen voel ik me stinkend rijk. Wat een briefjes! Vervolgens ga ik op weg naar de volgende missie, een simkaart kopen. Na 5 minuten aan de balie is dit al helemaal gefixed, chill! 

Nu nog op zoek naar de shuttlebus die me zal afzetten in khao san Road. Ik loop nog maar het vliegveld uit en ik word meteen geholpen. Ik laat het adres zien van mijn hostel en ik word begeleid naar een busje. Ik ga zitten en hoop dat ik de goede richting op ga. Haha. Na zeker dertig minuten wordt ik ergens gedropt. Ik pak mijn telefoon erbij en volg de instructies om mijn hostel te bereiken. Yes, did it!

Even inchecken, bagage dumpen en met een onwijs goed gevoel van trots ga ik even in bed liggen.