Sapa

18 december 2018 - Sapa, Vietnam

“Power Women”

Mijn eerste nachtbus in Vietnam. Met neonlichten. Drie rijen met ligstoelen en er is ook nog een tweede verdieping. Hoe dan? Schoenen gaan uit en in een plastic tas, ik zoek een plekje op in een half liggende stoel, mijn voeten verdwijnen onder een kap, tas moet hier ook nog bij en ik krijg een dekentje. Oké, muziek in mijn oren, naar buiten turen en hopen dat ik deze rit overleef en daarbij nog een beetje kan tukken ;) 

Ik arriveer veel te vroeg in Sapa en blijf daarom nog maar een beetje hangen bij drie Fransen. Als het licht is, zoek ik mijn hostel op en ontmoet ik Karin. Samen gaan we wat eten en trekken er daarna op uit naar Catcat Village. We volgen een kronkelweg naar beneden en bezoeken verschillende watervallen, lopen over bamboebruggetjes en zien kraampjes met allerlei spulletjes. Daarna bedenken we om ons eigen avontuurlijke Sapa trekking te doen. We lopen langs kleine dorpjes met loslopende dieren op modderige wegen. Er zou een weg omhoog moeten gaan, maar we kunnen hem niet zo een twee drie vinden. Dan klimmen we gewoon een rijstveld op en zien we voetstappen verschijnen. Yes, dit is het! We gaan steil omhoog, de “weg” is modderig, glibberig en naast onze smalle paadjes bevinden zich diepe afgronden. Slik. Maar we krijgen er een mooi uitzicht voor terug en voelen ons echte power women. Na een paar uur klimmen en een paar keer de weg kwijt te raken, kunnen we gelukkig helemaal vertrouwen op Maps.me. die ons weer terug heeft gebracht naar de grote weg. Overwinnaars! 

De volgende dag gaan we naar de Ham Rong Mountain. We vinden hier mooie tuinen, vol met verschillende bloemen, planten, kleine bruggetjes, schommels, kraampjes en standbeelden van dieren. En heel veel rotsen. We beklimmen de berg en genieten van het uitzicht over Sapa en de Fansipan. Ik waag ook nog even een mooie foto op een rots.  

’S Ochtends koop ik een kaartje voor de trein en de kabelbaan omhoog naar de Fansipan Mountain. Deze berg is met 3143 meter de hoogste berg van Indochina. Het uitzicht is Super. Indrukwekkend. Ongelofelijk. Bovenaan merk ik het verschil in zuurstofgehalte. Helemaal als ik de meer dan 600 steile traptreden omhoog loop naar de top. Na veel selfies en rustpauzes is het me dan toch gelukt. Made it!   

Foto’s

4 Reacties

  1. Joke Smit:
    17 januari 2019
    Mooi daar zeg en weet je wat mij aan jou opvalt dat je erg veel lijkt op Oma toen ze jong was echt meid wat trek je veel op haar. Heel mooi om te zien ook wat een power je hebt. 🙂🙂
  2. Wilma wisse:
    17 januari 2019
    Weer een prachtig verhaal. Vol met spierballen!!
  3. Reneetje:
    17 januari 2019
    Geweldig avontuur
  4. Jutta:
    18 januari 2019
    Prachtige foto’s kyra! Knap dat je die busreis overleeft hebt 🤪