Luang Prabang, Laos

“Utopia bar, the place to be”

Vanuit Pai ben ik weer met de bus terug naar Chiang Mai gegaan. Hier heb ik nog twee nachten geslapen om vervolgens de taxi te pakken naar het vliegveld. Hup, op weg naar Luang Prabang in Laos! Ik stond binnen 60 minuten op het vliegveld. Visa geregeld, simkaart check, bagage check, maar toen. Ik wilde geld uit de ATM halen. Nou dat zat er dus mooi niet in. Wel zeker vier verschillende ATM’s gebruikt, maar tevergeefs. Of hij pakte beide kaarten niet, of het geld was op. Shit. Gelukkig had ik in het vliegtuig mensen ontmoet die me het geld voor de taxi wel wilde voorschieten. Pfoe. Het zweet stond al op mijn voorhoofd. Even inchecken en dan lekker wat eten op de avondmarkt. Heerlijk. Daarna naar “the backpack hotspot” de Utopiabar. En deze bevindt zich nog geen 100 meter van mijn hostel vandaan. Ideaal. Denk aan lage tafeltjes met kussens op de grond, chill banken, een plateau met ligkussens met uitzicht over de rivier en de sterrenhemel, sfeerlichtjes, drie motors die aan de muur hangen, relaxte muziek en meerdere kampvuurtjes. Wat wil je nog meer? 

De volgende dag heb ik met Roxane afgesproken en zijn we over de bekende bamboobridge gelopen. Oe. Best spannend. Zo over de Mekong rivier, lopend op bamboe. Elk jaar wordt de brug weggespoeld door overstromingen en wordt hij weer opgebouwd wanneer het water weer laag staat. Aan de overkant hebben we een mooi rondje gelopen en ’s avonds zijn we natuurlijk weer geëindigd bij het kampvuur in de Utopiabar. 

Samen met twee vrienden hebben we via een tour de Kuang Si watervallen bezocht. Wauw. Dit was net zo’n plaatje op een postcard. Het water was mooi blauw, de zon scheen precies goed en dan waren er al die toeristen met hun fotocamera… Haha (Stiekem hoor ik hier natuurlijk ook gewoon bij, maar goed). Vol goede moed begonnen we aan de tocht naar boven. Best hoge traptreden, glibberig en we kwamen een heuse watertrap tegen. Super vet! Ik was zo slim om mijn sandalen aan te doen in tegenstelling tot de anderen! Yes. Eenmaal boven aangekomen hebben we heerlijk in het koude water gezwommen en geschommeld! We zijn weer terug gegaan langs de andere kant, kleden ons even om en dan springen we weer terug in de minivan. Als we weer terug zijn, dumpen we onze tas en beginnen enthousiast aan de klim van de Phu Si berg. Op weg naar de zonsondergang! Dat waren behoorlijk wat traptreden. Wij een mooi plekje veroveren en we wachten met goede moed. Totdat letterlijk elke centimeter wordt opgevuld door mensen. Neeeeeee. Probeer nu maar eens een foto te maken van de zonsondergang waar er geen handen, hoofden, selfiesticks, camera’s of telefoons op staan. Mij is het in ieder geval gelukt, Haha.